Salt lake city 2

Na een rare nacht met verschillende kamers......vandaag de laatste dag. Maar eerst moest er nog wat geregeld worden. Naar de receptie want dit laten wij niet over onze kant gaan. De man bood 1 nacht teruggave maar nee ik wilde alles terug. Gelukt.

Wij hadden vandaag de kerk van de blije mensen op het programma. En ze waren er een grote blije groep. Pfff vermoeiend hoor. De kerk en de omgeving was giga groot. Daar zou de armoede zo mee weg zijn.

Daarna jippie naar the cheesecake factory. Heerlijk geluncht. Nog een stuk taart meegenomen voor de avond..

Salt lake city is niet echt een stad om op zondag rond te lopen. Dus op naar het zwembad.

Ja en toen moest het echt.......koffers.......pakken. Laat ik het zo zeggen , wij lagen weer slap vd lach op het bed. Ik hoop dat ze een vrachtvliegtuig inzetten want anders blijven wij op de grond.

Laatste nachtje.....zo snel om gevlogen. Ieder heeft nog al zijn haar op zijn hoofd. Dus........geslaagd.

Bedankt voor alle reacties.

Salt Lake City 1

Vanmorgen op pad voor ons laatste trip. Het was minstens 3 uur rijden naar Salt Lake City en mogelijk zou er veel verkeer onderweg kunnen zijn vanwege een lang weekend i.v.m. Memorialday. Maar dat viel mee en zo konden we de tijd nemen om in Bringham een quiltzaak te bezoeken om de laatste benodigde dingen aan te schaffen. Een gezellig stadje met standjes buiten, de zon scheen en de quiltshop had prachtige stoffen. Na de middag reden we verder naar SLC. Hoe dichter bij de stad hoe drukker het verkeer op wel 6 banen racend. Het valt niet mee om op de juiste baan terecht te komen en de juiste wegen te vinden. Hoe een stad ingedeeld is met genummerde hoofdwegen, zal ik wel nooit begrijpen. Maar gelukkig hebben we Tom in de auto die, hoewel hij wat ouder is, ons toch wel de goede kant op wijst, al heeft hij een voorliefde voor de highway waar Marion nou net geen liefhebber van is. Al met al kwamen we er en ook voor het avondeten, naar en van Thank God it’s friday weer goed thuis, zij het met klamme handjes. En toen was de dag nog niet om want we bleken een kamer te hebben met een verstopt toilet dat na gebruik compleet overstroomde. En zo slapen we in een andere kamer, staan onze spullen in de vorigeen zullen we morgen wel zien welke van de 2 kamers we nog een nacht gaan gebruiken. Morgen onze laatste dag in Amerika, helaas,

Idaho Falls

Daar zijn we weer. Weliswaar een dag later, maar toch. Gisteren vertrokken the Tulip Ladies (zo werden we naar alle hilariteit genoemd) naar Idaho Falls. Welja, de zon scheen en het werd nog lekker weer ook. De reis verliep prima, niet alleen over de interstate maar ook door een mooi natuurgebied. We waren te vroeg om in te checken en daarom reden we naar het centrum waar langs het stadspark de grote Mormonen tempel en daar tegenover hun (gewone) kerk staan. De tempel helemaal wit met de grote gouden engel op de spits. De tuinman was aan het bladblazer en verwees ons naar het bezoekerscentrum. We werden hartelijk ontvangen en konden alle vragen stellen over deze religie. Dat was een hele bijzondere ervaring, temeer omdat er toch wat twijfels over zijn. Maar de dame die ons te woord stond beantwoordde alles met een engelengeduld en met een vriendelijke lach. Daarna kwamen we ‘plotseling’ bij een mall met o.m. eenleuke kledingzaak waar na veel passen en kiezen Marion naar buiten kwam met een tas vol vrolijke kleding. Goed geslaagd! Het was etenstijd geworden en voordat we naar het motel teruggingen gingen we eerst een lekkere salade eten. Toen inchecken en na veel praten en lachen, slapen. Overigens moeten we nog een correctie maken over de Japanners die erg vervelend zijn: het zijn geen Japanners, maar Chinezen. Zij gedragen zich absoluut onmogelijk, zo ondervonden de Amerikanen ook.

Yellowstone 3

Vanmorgen iets later dan gebruikelijk op pad. Op naar het noorderlijke gedeelte. Helaas was de weg afgesloten tot het eind.. Maar het begon goed.veel bizons en dan ineens.......3 bruine beren, ja tuurlijk geen witte.Vader moeder en kind. Geen moose en geen wolf. Aan het einde vd dag stak een hele kudde bizons over en een kwam er vlak langs de kant vd auto, hij knipoogde naar ons. Ze zijn echt zo groot en zoveel vlees en gewicht.

Alleen die japanners wat een hele nare mensen, ik zeg het maar niet in mijn woorden. Het stikt ervan duizenden, hele busladingen. Laatste dag in yellowstone morgen weer richting salt lake.

Ik ga annemieke nog een kadootje maar dat wilde ze niet. Zo jammer.

Nog even pizza gegeten, maar 1 meegenomen naar het huisje, het spreekwoord grote ogen......

Yellowstone 2

Gisteren was de 2e dag in Yellowstone. Omdat we op een steenworp afstand van de westelijke ingang de lodge hebben, zijn we in een wip in het park. De sliert met auto’s voor ons startten hun ritten rechtsom, dus met de klok mee, en dus besloten wij om linksom te rijden. Dat werkt voor de eerste uurtjes goed, maar uiteindelijk word je toch overspoeld door Japanners die geen rekening houden met anderen: wat een akelig volkje... We kwamen weer langs de eland die nu dood en aangevreten in het water lag. ‘ De een zijn dood is de ander zijn brood’, is hier wel heel erg van toepassing. Doorrijden maar, want die aanblik hoeven wij niet. De painpots zijneen fenomeen; wit uiteslagen diepliggende kraters met bubbeld heet water, waar de dampen afkomen (zo koud was het) en kraters waar hete modder uitkletst. Heel bijzonder. En verderop overal pluimen waterdamp, groot en klein, smal en hoog, van de onderaardse geisers. kuddes met buffels, grote herten en spronhorns, maar nog geen levende eland gezien...., laat staan een wolf. Misschien op deze dag: de zon schijnt maar het is nog winters koud!

Yellowstone

Na het ontbijt bij Cabin Creek Inn pakten we de auto in en vertrokken richting het national Teton Park. Dit ligt aan de zuidgrens van het Yellowstonepark. Het was droog en er scheen een mager zonnetje. We gingen weer over de bergen en de uitzichten waren echt prachtig. Na 2 uur kwamen we in het Tetonpark aan en we zagen al gauw een paar buffels. Een mooi park met besneeuwde bergen en mooie riviertjes dat, zoals al geschreven, overliep in het Yellowstonark. Daar was het nog hartje winter: langs de wegen sneeuwwallen van zeker nog 60 cm, maar wel zo’n prachtig gezicht.... Bevroren meer, snelstromende riviertjes en kreekjes in wintersfeer. En natuurlijk bar koud. We kwamen langs het geisergebied, dus eerst naar the Old Faithfull. Die liet wat langer op zich wachten dan aangekondigd en omdat het toen behoorlijk regende dropen we van het water. Marion zocht het haar toevlucht in het visitorscentrum waar je, bleek mij later, ook een schitterend uitzicht had op die enorme spuwende geiser. Drijfnat ging de reis verder langs de mudpots, nog meer buffels en zowaar een eland staande in het water van de rivier. Om 17 uur reden we de westkant uit en kwamen we vrijwel onmiddellijk in het plaatsje West Yellowstone waarwe een Cabin gereserveerd hadden. Niet zo fraai als de vorige, maar toch wel acceptabel. We aten een lekker hapje in dit zeer toeristische stadje en nu ligt Marion in haar ponnetje lekker te knorren onder een sprei met elanden en beren.

2de dag thayne

Vanmorgen rustig aan gedaan. Koud en nat. De bergen zijn helemaal wit. Naar 2 quiltwinkels geweest maar niet echt om over naar huis te schrijven, wat ben ik nu dan aan het doen.

De cabin is heerlijk. Goede verwarming, zalige bedden.

Bij het ontbijt zaten 2 ouderen en ja die wilden natuurlijk kwekken. Ja hoor de dame (edith) quiltteook. Toen wij bij in de quiltshop stonden dook edith ( van archie bunker) naast ons op. Zij had ons achtervolgd. Pfffff en maar kwekken. De werkstukken kwamen uit de tas , boekleggers. Wij kregen er 1. Moeten wij dus nog om vechten.

Morgen richting yellowstone. Het weer is bar slecht.

Thayne

Jemig, wat was het snerpend koud vanmorgen toen we na het ontbijt met de koffers naar buiten liepen. Hoewel er een flauw zonnetje scheen was het rond de 5 graden. Maar die wind..... brrr. We Namen de highway waar het heel rustig was. Maar we hadden wat bochten te nemen om over de bergen te komen. Na 2 uurtjes kwamen we door kleine national parken: prachtige snel stromende riviertjes en mooie begroeide oevers, landerijen met veelal houten boerderijen en uiteindelijk waren we in Thayne. Een dorp zonder bijzonderheden maar wel met enorm leuke lodges, gebouwd van dikke geschaafde boomstammen. En daar hebben wij er een van gehuurd. Ook binnen is het heel gezellig ingericht: helemaal in stijl met grote houten bedden (met quilts erop), en idem bank en leuke kleurrijke versieringen aan de wand. Echt heel knus. Maar nog steeds erg koud en sneeuw op de bergen. Regenen kan het hier ook flink, maar wat vandaag valt, valt morgen niet... Vanavond gereden naar Aftonom te eten toen we langs de weg in het veld een eland zagen staan en iets verder een eenzame bizon. Het is nu tijd om te slapen; morgen verder!