Even terug naar de avond van gisteren: we hadden bij de quiltzaak een folder meegenomen van een tentoonstelling van zo’n 12 quilts. Vol verwachting gingen we op pad naar het plaatselijke museum. Zo groot is Moab niet, dus dat was snel gevonden Bij de ingang zat een aardige dame en het verbaasde me dat zijnwist dat wij voor de quilts kwamen. .. geen wonder, want de benedenafdeling van het museum was leeg op omdat er verbouwd werd en er enkel quilts waren. Nou ja, quilts...? Heel eerlijk gezegd was 3/4 niet om aan te zien: schots en scheef, slordig doorgestikt en afgewerkt en raar opgehangen. We hebben staan stikken van de lach want dit kan echt niet in onze begrippen. We konden de mooiste nomineren en dat was er een die er duidelijk bovenuitsprong. Maar het bleef een lachwekkende vertoning. Daar hing ook een aankondiging van een bee (een bijeenkomst voor quilters) die, zo wij lazen, openbaar zou zijn en dus het adres genoteerd want dat wilden we wel meemaken. Omdat het zalig weer was konden we buiten eten bij een Italiaan: heerlijk! En konden we nog hard nalachen om die quilt’vertoning’. Daarna naar die bee, in het gemeentehuis! In eerste instantie konden we niet naar binnen want de hoofdingang zat potdicht, maar Marion liet zich niet ontmoedigen en zag een openstaande deur en welja: daar zaten dames rond te tafel en was er net een show-en-tell aan de gang. We werden uitgenodigd binnen te komen, stelden ons voor en konden meegenieten van de verhalen en de te showen quilts. Toch met enige verbazing want hoe anders gaat het bij ons en hoe anders zijn onze Nederlandse quilts en het stofgebruik??? Er werd wel gezegd dat de Nederlandse quilts een voorbeeld voor Amerika zijn...., wel heb je ooit. Dachten we het net andersom. Een hele aardige dame met een voor-generatie afkomstig uit Nederland bracht ons ieder een ‘wheat-sack’ . Heel aardig en wij hadden, gelukkig, kleine klompjes in de tas, dus konden we uitdelen. Opeens was de bijeenkomst voorbij, stonden de dames op, nog een praatje en verdwenen zonder gedag te zeggen. Heel vreemd, maar kennelijk gebruik. We moesten er wel om gniffelen en hadden een leuke avond beleefd.