Omdat we gisteren de quiltzaak The Christmas Goose niet konden vinden, hebben we vanmorgen een nieuwe poging gewaagd.Uiteraard niet nadat we de route eerst kompleet hadden uitgeschreven. En warempel nu ging het het één keer goed en kwamen we tot de conclusie dat we er gisteren heel dichtbij zijn geweest. Leuke zaak, aardige mensen en veel stoffen: dus geslaagd! Daarna een outlet gezocht en daarvoor heel veel moeten rijden, en rijden, en keren en opnieuw..... Arme Marion! Daarna werd het tijd om Las Vegas echt de rug toe te keren en daar waren we niet zo rauwig om. We zijn tot de conclusie gekomen dat dit niet ‘onze’ stad is. Geen gezelligheid, geen allure... We gingen, ook weer na vele omzwervingen, dus naar de volgende stop in Kingman en deden daarvoor de Hoover dam aan. Een magnifiek bouwwerk waar veel mensen op af komen en waar iedere auto/ bus langs een controlepost moet.Eenmaal langs de dam omhoog rijdend ben je een nietig schepsel bij dit complexe bouwwerk en daar ben je met velen die de dam op de gevoelige plaat leggen. De oude weg naar boven bleek afgesloten te zijn en dus moet iedereen dezelfde weg terug. Absoluut de moeite waard! De weg naar Kingman gaat door de woestijn met zand, brokken steen en diverse lage cactussensoorten. Hoe verder je komt, hoe rustiger het op de weg wordt en tegen 17 uur reden we Kingman binnen. Eerst even kijken in dit kneuterige plaatsje en toen ons nachtverblijf gezocht. Langs een Highway èn een spoorrails, maar Marion slaapt al.....